Archieven

 

Uw zoekacties: De Olijftak, 1871; p. 115

De Olijftak

beacon
1  records
 
 
DOT_1871 De Olijftak
Erfgoedstuk
Tijdschriftpagina
De Olijftak, 1871; p. 115
Naam tijdschrift:
De Olijftak
Pagina:
115
Datum:
1871
Jaargang:
1871
Is onderdeel van:
DE O L IJ F T A K
3
bekomen had . Het stampte en schrapte met den voor-poot ( voorpoot ) , en met zijn kop neeg het fraaie dier als wilde het zijner meesteres de blijdschap uitdrukken , die het onder-vond ( ondervond ) , haar last te mogen dragen .
/' Barras !" riep Clemence met donkeren blik tot den niet verre van haar staande , // Wij zien elkaêr niet weer . Vaarwel !"
Met een sprong van haar paard verliet zij de plek en zag niet eens meer naar hem om .
// Clemence !// riep Barras haar smeekend na . " Clemence !"
Clemence joeg bereids op den landweg voort .
" Die vrouw heeft den duivel in ' t lijf !" mompelde de gewezen Directeur en trad bedroefd in zijne woning terug , toen zij voor goed uit zijne oogen verdwenen was .
Terwijl Clemence nu den verren weg naar St . Cloud met de snelheid van het koortsig ongeduld aflegde , hadden de zaken aldaar , deels ook ten srevolge der middelen tot opwinding die Gondy had aangewend , op eens voor Bona-parte ( Bonaparte ) en zijne medestanders een zeer dreigend aanzien
gekregen .
( Sht volgt .)
^ s ^&>^^>^>
DE SCHOOLMEESTERSVROUW EN HAAR ZOON ,
Een verhaal van Marie Giese , schrijfster van : „ Zoo is ' t beschikt in Godes hand .* 1
VIJFDE HOOFDSTUK .
TIJDING VAN DE ISKOEDERS .
De gure herfst met zijne stormen en regenvlagen had reeds lang plaats gemaakt voor den winter en de sneeuw lag dik op de velden , de daken en de straten van het dorp ; ja zelfs de beek sluimerde onder het witte koude kleed , nadat de vorst haar golfjes had doen te voorschijn komen . Niemand sloeg den weg in naar den lindeboom , behalve een enkele haas die op zijn strooptocht van het bosch naar de kooltuinen van het dorp zijn schuwen loop over den heuvel nam , en , boven gekomen , de ooren spitste om te hooren of hij ook eenig geluid uit de diepte gewaar werd . De landbouwers rustten uit van den zwaren veldarbeid en hielden zich onledig met , ligter werk in hof en huis ; zij verzamelden zich ' s avonds rondom het vlammende haardvuur in warme spinkamers , waar de raderen zachtjes snorden , terwijl de spinsters en de jonge lieden naar de verhalen der aan ondervinding rijkere ouden luisterden , wanneer zij met de oude liedjes zongen van scheiden en weerzien , van den schat op ' t levenspad , van den lindeboom in ' t groene dal of van het graf met de drie leliën , waaronder het trouwe liefje rustte , toen de meineedige ridder eindelijk uit het verre land terugkwam . Dan gebeurde het dikwijls dat kleine Anna den draad brak , of dat zij haar hoofdje diep over het bakje met water aan het spinnewiel heenboog , daal-de ( daalde ) tranen haar in de oogen sprongen en zij die voor iedereen wilde verbergen . Sedert dien avond onder den lindeboom werd het haar altijd zoo bang om ' t hart als zij hoorde zingen , en toch had zij die zwaarmoedig-heid ( zwaarmoedigheid ) niet willen missen , want zij droeg die immers om dengène , dien zij in stilte beminde en bij wien steeds hare gedachten waren , al zat zij ook vroolijk onder haar vriendinnen of boven in haar stil zolderkamertje droo-mend ( droomend ) in de glimmende kolen te turen . — Ja zelfs als zij met gevouwen handen in de kerk naast de meesters-vrouw ( meesters-vrouw ) zat . en naar de pr
Sternau die voor haar stond . " Hoe later op den dag , hoe liever de gast , jufvrouw ; ik breng u een brief van meneer den candidaat . Ik wist wel dat ik welkom zou zijn , en daarom kom ik nog zoo laat ."
" Een brief van mijnheer Emanuel ! Nu krijgen we weer wat nieuws uit de wereld te hooren ! » riep Lizette en liet haar wiel stilstaan .
De meestersvrouw noodigde den brievenbesteller uit op de bank bij den schoorsteen plaats te nemen . " De eene dienst is den anderen waard ," zeide zij . " Anna zet een pannetje bier op ' t vuur en doe er gember en suiker in om den goeden Peters wat drinken te geven . " " Met uw verlof zou ik wel een pijpje willen stoppen , jufvrouw ," zeide de man .
" Wel zeker , ik lees intusschen mijn brief , * gaf zij ten antwoord , terwijl zij haar bril weder opzette en de lamp met de groene kap hooger opdraaide .
Anna had iutusschen een eindje waslueifer aangestoken dat bij het vertrek der broeders in huis was achter-gelaten ( achtergelaten ) , en reikte dit den brieven besteller tne om er zijn pijp meê aan te steken . Haar hand beefde een weinig , terwijl de man het korte pijpje vaster in den kop schroefde en toen hij haar om een snippertje hars ver-zocht ( verzocht ) , reikle zij hem ter verstrooiing het dunne was-lichtje ( was-lichtje ) .
" Noem je dat hars , juffer Antje ! In welk bosch groeit dat dan ?"
» Verschoon mij , Peters ; ik had niet gehoord dat u om hars vroeg . Ginder op den schoorsteen boven uw hoofd ligt een heele portie . Neem er maar een stukje af ." " Je bent een goeie huishoudster , Antje , " zei Peters , terwijl hij zijn pijp aanstak , "' t Ruikt goed , nietwaar ? eigengebouwde tabak met kersenbladen en lavende ! ver-mengd ( vermengd ) ! Zoo , nou is de zaak gezond . Dank je wel juffer Antje , en ik wensch je een goeien man " — hier deed hij een fermen trek — " een , die cigaren rookt . Nou , kijk noa maar niet zoo verlegen ! Een grapje wil gezegd worden , zeit de kleermaker en vangt ecu kik-vorsch ( kik-vorsch ) aan den angel . "
Dit zeggende leunde hij achterover tegen den schoor-steen ( schoorsteen ) , rookte gemakkelijk zijn pijpje , terwijl de wielen der meisjes weder zachtjes snorden en Anna zoo voor-zichtig ( voorzichtig ) te werk ging bij de bereiding van het bier , alsof zij de meestersvrouw niet wilde storen in het lezen van haar brief . Juist toen zij zich voorover boog om de kolen in den haard op een hoopje bij elkander te leggen , tikte de man haar met zijn pijpje zachtjes op den schouder .
Zij keek op en zag hem vragend aan . Met een goed-aardigen ( goed-aardigen ) en tevens sluwen blik knipoogde hij naar de meestersvrouw . Anna volgde dien blik . In den brief moest iets buitengewoons staan , want de wangen dei-vrouw ( dei-vrouw ) waren rood geworden , haar oogen schitterden levendiger en met trotsche zelfvoldoening in houding en stem sprak zij , terwijl zij den brief voor zich op tafel legde :
" Als ' t u genoegen doet , wil ik u wel voorlezen wat mijn zoon schrijft ; er staan geen geheimen in den brief ." " Asjeblief , jufvrouw , dan kan ik ' t morgen aan dominé vertellen . Die heeft de jonge heeren toch ook helpen grootbrengen als voogd en hen onderwezen als hun vader , zaliger nagedachtenis ."
" God zij gedankt dat mijn zoons hem eer aandoen !" zeide de meestersvrouw en begon te lezen :
" Lieve en geëerde moeder ! Ik begin mijn brief met de blijde tijding , dat ik gelukkig door mijn examen ben gekomen en den eersten graad heb behaald ! Mijn eerste gedachte toen ik mijn bul ontving , waart gij , en met innigen dank aan God , die mij in mijn moeie-lijke ( moeie-lijke ) taak heeft gesteund , vereenigde ik de bede om ze-gen ( zegen ) en heil voor u , die geene zorgen of ontberingen heeft ontzien , om hare zonen een toekomst te ver-zekeren ( verzekeren ) , waarin zij volgens hunne neigingen kunnen werkzaam zijn . Ik zal niet beproeven u met woorden daarvoor te danken , maar mijn leven zal u bewijzen dat ik weet en gevoel wat een gehoorzame zoon de beste aller moeders verschuldigd is . Gij vraagt misschien , lieve moeder , waarom ik u de goede tijding van mijn examen niet vroeger heb doen toekomen . Nu het voor -
bij is kan ik u wel zeggen dat ik veertien dagen lang ziek ben geweest . De dokter denkt dat ik mij wat over-werkt ( overwerkt ) heb , maar ik voor mij geloof , dat de koorts waaraan ik leed in de lucht lag , want er werden nog meer menschen in huis door aangetast . Er was volst rekt geen gevaar bij , en ik zeg u uit den grond van mijn hart dat ik blij ben die ziekte te hebben gehad . Mijn lieve broeder heeft mij opgepast als een moeder haar kind ; hij verliet nauwelijks een oogenblik onze kamer om voor mij te zorgen . Hij heeft mij medicijnen ingegeven , mijn kussen opgeschud , verkoelende dranken voor mij klaar gemaakt , ja eens droeg hij mij zelfs op zijn sterke armen naar de sofa , daar ik te zwak was om op te staan en mijn bed te laten opmaken . Welk een zegen is ' t toch door zulk een liefderijken broeder ter zijde te worden gestaan ! En hij is zoo vol zelfverloochening dat hij voor al zijn goedheid zelfs geen dank begeert ! Moet het mij nu niet goed doen als ik zie hoe de menschen hem hoogachten en met onderscheiding behandelen ?
Voorbeeld : Klik op de tekst voor meer
laatste wijziging 06-06-2023
1 gedigitaliseerd
 
 
 

Deze site plaatst cookies ten behoeve van het optimaliseren en verbeteren van onze digitale dienstverlening.
Dit gebeurt anoniem. Door gebruik te maken van deze website ga je daarmee akkoord. Lees er meer over in ons privacy statement

Ik snap het