Archieven

 

Uw zoekacties: De Olijftak, 1871; p. 99

De Olijftak

beacon
1  records
 
 
DOT_1871 De Olijftak
Erfgoedstuk
Tijdschriftpagina
De Olijftak, 1871; p. 99
Naam tijdschrift:
De Olijftak
Pagina:
99
Datum:
1871
Jaargang:
1871
Is onderdeel van:
1 ) E O L IJ F T A K .
;}
krans bekeek , haalde van ' t.venster een myrtenstekje en een bloeienden geranium en zette beiden zwijgend op de tafel . De meestersvrouw knikte , nam de schaar op , die Anna uit het werkmand je gehaald en haar had toe-gereikt ( toe-gereikt ) , en sneed eenige takken af , die zij met een draad omwond en bij den krans in de mand legde . Met een knikje en een weemoedigen blik dankte het meisje en drukte de hand , die de weduwe haar toestak . Zacht-jes ( Zachtjes ) , evenals zij gekomen was , trippelde zij naar buiten , en Ernst , die met den rug tegen ' t venster geleund alles had gadegeslagen , hoorde hoe zij het huis uitging en voorzichtig de deur sloot .
Emanuel ging ijverig voort met lezen , totdat het arti-kel ( artikel ) uit was . // Men verwacht van de benoeming van den nieuwen staatsminister al ' t mogelijke geluk voor het land . Dunkt u niet dat hij te ruw optreedt , om ieder-een ( iedereen ) recht te verschaffen , mijn zoon ?// zeide de weduwe , zich tot Ernst wendend .
« Moeder vraagt u iets , Ernst ,// riep Emanuel , toen het antwoord uitbleef .
// Wat woudt u weten , lieve moeder ?//
// Hebt ge dan niet geluisterd ?//
// Jk moet bekennen dat de politiek mij minder belang inboezemt op ' t land dan in de stad ,// antwoordde Ernst ontwijkend .
// En ik had gehoopt dat ge mij op de hoogte zoudt brengen van veel wat gij als rechtsgeleerde beter weten moet dan ik .//
Ernst nam de courant op en keek het zooeven voor-gelezen ( voorgelezen ) artikel vluchtig in . // De nieuwe kieswet !» mom-pelde ( mompelde ) hij en zette zich op de smalle sofa naast zijne moeder . // Ik ben bereid , u op uwe vragen te antwoorden , lieve moeder ,// zeide hij vriendelijk . // Als u eens onder mijn dak in de stad woont , zult ge , vrees ik , meer van staats - en geleerde zaken hooren dan u lief is .//
// Dan komt u maar bij den dorpspredikant ,// raadde Emanue ! , // en verkeert een tijd lang met de eenvoudige dorpelingen , die vroeger onze gelijken waren . Daar kunt u uitrusten en uw hart weer verkwikken .//
De weduwe zweeg , maar de blik waarmee zij haar zonen dankte , was welsprekend , en Emanuel voelde zich daardoor zoo gelukkig dat hij niet eens merkte hoe de oogen zijner moeder veel langer en inniger op zijn broeder bleven rusten . Wellicht kwam het ook doordien hij zelf het oog op hem gevestigd had , want . het politieke onder-houd ( onderhoud ) had een aanvang genomen en weldra sleepte de jonge rechtsgeleerde zijne toehoorders zoo zeer mede , dat zij niet hoorden , hoe de wind buiten sterker begon op te zetten , terwijl de regen al harder en harder tegen de ramen kletterde .
De spreker echter wierp van tijd tot tijd heimelijk een onrustigen blik naar de deur , en toen de klok aan den muur langzaam negen slagen liet hooren , besloot hij ijlings zijn betoog , verliet zijne plaats en ging naar ' t venster om naar buiten te kijken . // Hoort eens hoe ' t regent !// zeide hij . // Waar ging Anna toch heen in die duisternis ? //
« Naar den armen Werner , wiens kind morgen vroeg wordt begraven . Zij is gewoon op iederen zerk een krans te leggen . Er heeft in de huizen der armen geen treurige of blijde gebeurtenis plaats , zonder dat zij daaraan deel neemt . Zij heeft uit zich zelve leeren haken om ieder jong geboren kind voor geringe kosten een mooi muisje te kunnen geven .//
// Anna strekt u wel tot eer , lieve moeder ,» zeide Emanuel op bewogen toon .
// Het regent zoo sterk dat ze geheel doornat naar huis zal komen , en daarenboven is ' t nu stikdonker ; laten wij gaan om haar te halen , Emanuel ,// zei Ernst , ter-wijl ( terwijl ) hij zijn pet opzette .
// Zij is gewoon alleen te gaan , maar ik wil u niet tegenhouden , neem echter een parapluie mede .//
// Hoe , uw soliede huis bezit zulk een overtollig ding !» riep Ernst terug , die reeds in den gang was en van daar het kamertje binnensnelde , dat hij met zijn broer deelde , Weinige oogenblikken later keerde hij terug . /' Kom spoedig !» zeide hij , en wierp Emanuel's pet op de tafel , # hier is uw parapluie .»
De woning van het daglooners-gezin , waarheen Anna
zich had begeven , lag aan het einde van ' t dorp in een voormaligen stal , dien de nieuwe eigenaar van liet pand , een rijke , gierige boer , had laten uitbouwen en in een aantal ellendige kamertjes veranderen . Een klein , zwak verlicht venster duidde den beide broeders het vertrekje aan . In het rond was alles reeds in slaap verzonken , en men hoorde op het erf geen ander eeluid dan het vallen der regendroppels en het zachte wuiven der vrucht-boomen ( vrucht-boomen ) , die met ooft beladen , achter de lange schuren stonden . Behoedzaam traden de broeders den donkeren gang in . De kamerdeur was half gesloten , en zij konden duidelijk hooren en zien wat er gebeurde . In het midden van ' t vertrek , stond op eene verhevenheid een kleine kist , waarin de stoffelijke overblijfselen van een kindje rustten , in de blanke , verstijfde handjes hield het de bloemen der schoolmeesters-vrouw , over het gezichtje lag een witte doek . Op een stoel , met het hoofd over hel lijkje gebogen , zat , de moeder , tegenover haar stond de kleine Anna . Het schijnsel der lamp viel op haar ge-laat ( gelaat ) , dat door het witte doekje om haar hoofd nog blecker scheen dan anders , terwijl plechtige ernst over haar trekken lag uitgespreid , en hare stem — die duidelijker haar gemoedstoestand weergaf dan gebaren dit kunnen doen — trof het oor der beide luisterenden , toen zij , met gevouwen handen en met vochtige oogen op het ontslapen kind gevestigd , begon te bidden :
' k Heb Gode mij gegeven ,
Mijn Vader , groot en goed ;
Hier is geen eeuwig leven , Hier alles scheiden moet !
De dood kan mij niet deren , Daar hij ten heil mij strekt ;
God wenkt tot hooger sferen , Waar Hij ten leven wekt .
De vrouw beurde ' t hoofd op en zag haar met tranen in de oogen aan . // God zegene u daarvoor , mijn kind ,» sprak zij ; // het zijn de eerste tranen die ik kan schreien , sedert mijn kleine mij ontvallen is . Ik zou ' t niet heb-ben ( hebben ) kunnen uithouden als niemand hier gekomen was om mij te troosten . Gij weet wel dat mijn man zich op ' t laatste weinig bekreund heeft om het lijden van ' t arme schaap .» » Het kan immers toch niet leven ,» zeide hij dan , maar God is mijn getuige dat't kind mij nooit tot ; last was . Hoe gaarne zou ik ' t dag en nacht hebben op-gepast ( opgepast ) , als ik ' t had mogen behouden !»
// Het is thans van alle aardsehe zorgen ontheven , dat zij u tot troost in uw smart .»
// Ik wil ook niet langer klagen , dat zou schande zijn . Hoe dikwijls hebt gij mij niet in mijn ongeluk getroost ! Nooit zal ik ' t u kunnen vergelden !» . // Spreek niet van belooning , goede vrouw Werner . Mijn grootste genoegen is altijd met kinderen om te gaan , hoe zou ik ze dan kunnen verlaten als zij zwak en ziek zijn . Hoe stil ligt de kleine nu in zijn smal bedje . Voor dat wij het kistje sluiten zullen wij ' t nog eenmaal , voor ' t laatst , aanzien .»
Met eene beweging , zoo zacht en teeder , alsof haar handen nooit aan ruw werk gewoon waren geweest , lichtte de kleine Anna het witte laken op en kuste de witte handjes van het doode kind . // Hoe dikwijls heb ge ze naar mij uitgestoken , en hoe menig kusje heb ik u daarop gegeven . Nooit zal ik vergeten , hoe het kind mij verwonderd aankeek en met de vingertjes naar de tranen in mijn oogen wees , toen het op mijn schoot lag en ik schreide , omdat ' t zoo erg was afgevallen . En toen ik het niet kon toelachen zooals gewoonlijk , keek het mij zoo angstig aan en begon ' t eindelijk zelf bitter te schreien . Rust nu zacht , kleine engel , in den hemel !//
Voorbeeld : Klik op de tekst voor meer
laatste wijziging 06-06-2023
1 gedigitaliseerd
 
 
 

Deze site plaatst cookies ten behoeve van het optimaliseren en verbeteren van onze digitale dienstverlening.
Dit gebeurt anoniem. Door gebruik te maken van deze website ga je daarmee akkoord. Lees er meer over in ons privacy statement

Ik snap het