Archieven

 

Uw zoekacties: De Olijftak, 1871; p. 94

De Olijftak

beacon
1  records
 
 
DOT_1871 De Olijftak
Erfgoedstuk
Tijdschriftpagina
De Olijftak, 1871; p. 94
Naam tijdschrift:
De Olijftak
Pagina:
94
Datum:
1871
Jaargang:
1871
Is onderdeel van:
6
DE OLIJFTAK .
open lagen en een ruimen blik iu bet land toelieten . Op den heuveltop stond een oude lindeboom , een reusachtig gevaarte met een zeldzamen rijkdom van takken en loof .
Rondom zijn dikken stam was een houten bank aan-gebracht ( aangebracht ) , een bewijs dat de dorpelingen er van hielden onder zijn groen loofdak te gaan uitrusten . Lizette liep in het bosch naar alle kanten , terwijl Anna onder den boom stond . Zij had haar stroohoed afgezet , en de laatste zonnestralen schitterden als goud op haar blonde vlech-ten ( vlechten ) ; met het gelaat naar ' t westen gekeerd , tuurde zij onbewegelijk naar de ondergaande zon . Zij moest in diep gepeins verzonken zijn , want zij hoorde niet eens het naderen van voetstappen , en eerst toen iemand zachtjes de hand op haar schouder legde , ontroerde zij even . « Vergeef mij , Antje , dat ik u heb doen schrikken ,* sprak eene diepe , zachte stem .
" Schrikken ? Volstrekt niet ; ik wist dat gij ' t waart ,» antwoordde zij , zonder het oog van ' t natuurtooneel af te wenden . Hij streek met de hand over haar gelaat , en zeide : /' Kijk nu niet langer naar de zon , maar gun mij eindelijk ook een blik . Zijt ge bang voor mij ? Gij zijt van daag niet zoo vroolijk als anders , Antje ?«
// Hoe kan men lachen als men zulke ongelukkige ge-schiedenissen ( geschiedenissen ) hoort , zooals die van de arme Lotje ! Hoe jammer , dat ze van elkander gingen : want . in den groud hielden ze toeh veel van elkaêr ."
" Wat zoudt gij in Lotje's plaats hebben gedaan ?"
» Ik ?" zij zuchtte en dacht even na , toen hief zij met eene krachtige beweging het hoofd op en zeide met vonkelende oogen en eene vastheid in stem en gebaren , die hem verbaasde : " Ze had eerst alle mogelijke moeite moeten doen om zoo te worden dat hij zich niet over haar behoefde te schamen vóór dat ze wegliep !"
" Zij was een echt natuurkind en kon zich daarom niet anders maken , al had zij ' t ook gewild ."
" Oprechte liefde is tot alles in staat ! Ik stel mij dat ook niet zoo vreeselijk moeilijk voor ."
Hij keek haar aan en een levendige blos kleurde zijn gelaat . " Omdat gij geen echte boerin zijt ," zeide hij .
" Het kind van een boer , die zich en de zijnen door eigen schuld aan den bedelstaf bracht , ' t is üod ge-klaagd ( geklaagd ) !" hernam zij en drukte de lippen dicht op elkan-der ( elkander ) , alsof zij haar smart met geweld wilde onderdrukken .
" Toen ge tien jaar oud waart , werdt ge opgenomen door eene schoolmeestersvrouw , die de dochter was van een predikant ."
" En mij alles goeds geleerd heeft ! God zegene haar daarvoor in u en in uw broeder !// Bij deze woorden welde er een traan op in hare oogen , doch plotseling veranderde zij van toon en sprak : " Maar hoe komen we eigenlijk op al die gesprekken ? Lizette — waar blijft ze nu ? Daar komen ook de anderen den berg op .//
Zij zette haar hoed op en liep naar het bosch , van waar zij de klagende stem van Lizette vernam , die haar toeriep , dat haar kleedje zoodanig in de braamstruiken was ver-ward ( verward ) , dat zij ' t scheuren moest om los te komen . Op den heuvel aangekomen , zeide de schout de anderen vaarwel , om zijn weg voort te zetten naar het dorp Sternau , welks torenspitsen men noordwaarts boven het bosch zag uit-steken ( uitsteken ) . Ernst zeide dat hij den buurman wilde vergezellen om een brief af te halen , die waarschijnlijk voor hem op de post lag . Zijn moeder zeide op ontevreden toon : »' t Spijt mij dat we zonder u naar huis zullen moeten gaan ; en gij waart ' t juist , die de wandeling voorsloeg ."
// Verschoon mij voor dien enkelen keer , lieve moeder ," verzocht hij met een handdruk en snelde , na de anderen vluchtig te hebben , gegroet den schout na . Het kleine gezelschap bleef nog eenige minuten boven om het lachende tafereel te beschouwen en toen zij de drijvers mei hunne kudden naar het dorp zagen terugkeeren , keerden ook zij huiswaarts .
De kleine Anna hield zich met haar huiswerk bezig en wenschte de anderen reeds goeden nacht , voor dat Ernst was t'liuis gekomen . Haar kamertje lag aan de straat . Het bevatte , behalve het bed , niets anders dan een kolïcr met haar klêeren , een kast , waarin zij haar vroegere schoolboeken , bijbel en gezangboek bewaarde ; een tafel en twee krukjes benevens een voetenbankje was liet geheele huisraad , en tot versiering diende een spiegel
|| van een hand breedte , die tussehen twee kransen | rozen van bloemenpapjer aan den wit gekalkten muur Ij hing . Het eene tabouretje stond aan het venster , dat in : den vorm van een balkon naar buiten was gebouwd ; het ; breede kozijn diende voor naaitafel . Dat was de lievelings-plek ( lievelingsplek ) van ' t meisje , want de groene takken van den notenboom beschaduwden de kleine ruitjes van het venster , en wanneer men een blik sioeg op het loof , ontdekte men twee vogelnestjes , met welks bewoners zij op den I meest vriendschappelijken voet stond . De vogels kenden ; de kleine Anna , die aan ' t opgeschoven venster zittend | dikwijls om strijd met hen zong en broodkruimels voor ; hen op het kozijn strooide .
Met een lampje in de hand , trad zij binnen en grendelde de lage deur achter zich . Peinzend zette zij ; het licht op tafel , ging naar ' t venster en wilde er juist I wat uitliggen , toen haar een lichte kreet van verbazing ontsnapte . Op het kozijn lag een bloemruiker . Zij sloeg van verwondering de handen ineen , nam hem op en hield hem bij ' t licht . " Blauwe klokjes uit het bosch , zeven-blad ( zeven-blad ) , roode en gele wikken en een vreemde bloemrank , waarmee de ruiker is omwonden . Welk een heerlijke
I geur ! Ik heb ze buiten nooit gezien . En toch
ja ! ja ! het is kamperfoelie , net zooals er tegen den muur van den tuin der pastorie in Sternau groeit , dicht aan straat . Hoe zijn die bloemen hier binnen gekomen ?"
fluisterde zij . " Mijn deur was toch gesloten maar
het raam stond open !» Met het hoofd over de bloemen gebogen , bleef zij eenige oogenblikken peinzend staan . Eensklaps echter sloeg zij haar glinsterende oogen op en hare lippen lispelden een naam .
Toen de nachtwacht te middernacht de ronde door het slapende dorp maakte , en voor het huis der meesters-vrouw ( meestersvrouw ) zijn oud , godvruchtig liedje zong , was hij zeer ver-wonderd ( verwonderd ) , dat er in het bovenkamertje nog een flauw lichtje schemerde . Een oogenblik later was het verdwenen , en de kleine Anna legde zich ter ruste om verder te droomen .
{ Wordt vervolgd :)
ÖE TUINEN VAN VERSAILLES .
( Met eene gravure .)
Vele vorstelijke lustsloten hebben uitgestrekter tuinen en parken dan Versailles , maar iets in zijne soort groot-scher ( groot-scher ) en schooner dan de aanleg van de tuinen aldaar zal moeielijk worden gevonden . Die plantsoenen zijn niet zoo zeer indrukwekkend door omvang en stoutheid van ' t geheel als wel door edele schoonheid , die zelfs aan den Rococostijl niet te ontzeggen valt , en bovenal hier niet , daar die tuinen bijkans nog geheel in denzelfden toestand verkeeren , als tijdens zij door Lenötre , den beroemdsten tuin-inpenieur van zijne eeuw , zijn aangelegd .
Een ander voorrecht is , dat men ze , bij hun evenredigen aanleg , van het slotterras af bijkans geheel overzien kan .
Versailles dagteekent , zooals men weet , van de 17e eeuw , toen de edele , rijke stijl der Italiaansche Renais-sance ( Renaissance ) reeds door vele bijvoegselen en krullen verbasterd was , en daar ' t het meest grootsche en het rijkste gewrocht van den zoogenaamden Rococo-stijl is , zoo heeft het tevens als model voor al die lustsloten en paleizen ge-diend ( gediend ) , welke de meeste vorsten van dien tijd in slaafsche nabootsing van het weelderige des Franschen hofs en in blinde bouwwoede uit het zweet hunner onderdrukte onderdanen lieten stichten .
Voorbeeld : Klik op de tekst voor meer
laatste wijziging 06-06-2023
1 gedigitaliseerd
 
 
 

Deze site plaatst cookies ten behoeve van het optimaliseren en verbeteren van onze digitale dienstverlening.
Dit gebeurt anoniem. Door gebruik te maken van deze website ga je daarmee akkoord. Lees er meer over in ons privacy statement

Ik snap het