Archieven

 

Uw zoekacties: De Olijftak, 1871; p. 83

De Olijftak

beacon
1  records
 
 
DOT_1871 De Olijftak
Erfgoedstuk
Tijdschriftpagina
De Olijftak, 1871; p. 83
Naam tijdschrift:
De Olijftak
Pagina:
83
Datum:
1871
Jaargang:
1871
Is onderdeel van:
DE OLIJFTAK . 3
smart , indien ik u onder hen gemist had , die mij hunne vriendschap aan den dag leggen .
" Ik weet , Bonaparte , gij wilt Erankrijks roem en grootheid ." hernam Moreau met waardige kalmte , // Gij zijt de gelukkige , die alles overwint . Hoedt gij de Vrij-heid ( Vrijheid ) , de Republiek , zoo beschik over mijn degen ."
// Uw degen , spitsbroeder , en uw hart wil ik hebben \» zeide Bonaparte levendig , terwijl hij den veldheer de hand drukte .
Toen wendde hij zich naar zijn broeder Joseph , die met Lucien in gesprek was geraakt .
// Nu ," vroeg hij , rondom zich henen starende , " gij zijt hier , maar waar hebt gij Bernadotte gelaten ?"
Joseph Bonaparte , ouder dan zijn reeds beroemde broeder , naar hem in gestalte en wezen gelijkende , maar met vriendelijker trekken , en die meer van den man der wereld had , was tot dusverre gezant te Rome geweest en , sedert Juni , Secretaris van den den Raad der Vijf-honderden ( Vijfhonderden ) . Op de toespraak van Napoleon antwoordde hij met schouderophalen en voegde er bij :
•/ Ik geleidde hem herwaarts ; toen hij echter vernam , waarom het te doen was , maakte hij zich in allerijl van hier weg .//
Napoleon's gelaat betrok , toen hij dit vernam .
" Zeker is hij naar " de Vaderlanders " gesneld , om ze van het dreigend gevaar te onderrichten ," voegde Joseph op zijne klemmende wijze er bij .
// Naar de Vaderlanders ?// hernam Napoleon , bijtend , // zeg liever naar de revolutionnairen . Maar hun tijd is ten einde , daarvan zult gij u kunnen overtuigen ."
{ Wordt vervolgd .)
DE SCHOOLMEESTERSVROÜf EN HAAR ZOON ,
Een verhaal van Marie Giese , schrijfster van : „ Zoo is ' t beschikt in Goeie * hand ."
> H3i -*-= —
EERSTE HOOFDSTUK .
DE KLEINE ANNA .
Voor het huis stond een bloeiende notenboom , en spreidde zijn frissehe bladerkroon uit , die juist door de laatste stralen der avondzon werd verguld evenals het bemoste stroodak , dat door zijn takken werd bescha-duwd ( beschaduwd ) . Slechts nu en dan bewoog zieli een koeltje of rit-selde ( ritselde ) het loof door de aanraking van een huiswaarts keerenden vogel , en gonsde een insekt in het struikgewas . De menschen waren nog niet van den veldarbeid , de kudden nog niet uit de weiden teruggekeerd .
Onder den boom zat eene oude vrouw op een hout en bank met hooge leuning , bezig met het uitspreiden in een mandje van verscheidene stukken wit linnengoed , waaraan zij zooeven gewerkt had .
Behalve een eenvoudige muts van wit neteldoek was zij evenals al de overige dorpelingen gekleed , maar bij den eersten oogopslag bespeurde men reeds dat zij geen ge-wone ( gewone ) boerin was . Het hooge voorhoofd getuigde van ver-stand ( verstand ) en denkkracht , de heldere groote oogen schenen er aan gewend alle zaken nauwkeurig te beschouwen , en de deftige bewegingen en houding van hare statige gestalte waren volkomen in overeenstemming met den ernstigen trek om den mond .
Wat het huis aangaat , — als men een blik sloeg door de deur , die in de dwarste in twee helften was verdeeld en waarvan het bovenste gedeelte juist openstond — dan zag men dadelijk dat het zich eenigszins onderscheidde van de overige boerenwoningen van het dorp . De drie kamerdeuren , die in den breeden gang uitkwamen , waren lichtbruin geverfd , en op den achtergrond zag men , in plaats van de gebruikelijke , naar den zolder leidende ladder , een smallen trap met sierlijke leuning . De roode tegels op den grond waren met fijn , wit zand be-strooid ( bestrooid ) en tegenover de openstaande keukendeur , naast den trap , stond een groote kast met planken , gevuld met verscheidene rijen blank geschuurde tinnen borden
en schotels , om nog niet eens te spreken van een aantal gekleurde kopjes en schotels van porselein . Het heldere schijnsel van het haardvuur viel op deze kostbaarheden en op liet gelaat van een jong meisje , dat opdeteenen voor de kast stond , om er eenige voorwerpen uit te nemen , toen de stem der vrouw haar ' t hoofd deed om-draaien ( omdraaien ) . Terwijl zij het aardewerk op de middelste plank plaatste , die tot eene soort van tafel strekte , luisterde zij , en toen het geroep werd herhaald , liep zij naar buiten . Op ' t zelfde oogenblik steeg de klank der avond-klok ( avondklok ) buiten boven de toppen der boomen aan de over-zijde ( overzijde ) der straat in de stille lucht . Daar , tegenover het huis , lag de kerk , waaraan de grijze muren slechts hiel-en ( hielen ) daar tusschen de dikke stammen der ahornboomen doorschemerden .
Hoe duidelijk het meisje den klank der avondklok vernam , des te langzamer werd haar tred , en onder den notenboom gekomen , vouwde zij de handen en luisterde aandachtig naar het geluid .
Zij was het pleegkind van de weduwe des schoolmeesters die dit huisje bewoonde , hoewel het niet haar eigendom was ; de gemeente vorderde van haar geen huur uit liefde en dankbaarheid voor haar overleden echtgenoot en voor haar vader , die vroeger in oorlogstijd zijn have en goed voor ' t welzijn zijner gemeente ten offer gebracht en in zijn ijver voor de redding van het dorp den dood ge-vonden ( gevonden ) had .
Er waren veel menschen , die beweerden dat Annaatje of " de kleine Anna » zooals men haar gemeenlijk noemde , het mooiste meisje van ' t dorp was , terwijl anderen de voor-keur ( voorkeur ) gaven aan Lizette , de dochter van den rijken schout , hoewel zij moesten toegeven dat deze niet altijd zoo vriendelijk en // spraakzaam // was als Anna , die als wees van een verarmden landman dan ook niet zooveel reden had om het hoofd te toonen , zooals haar vriendin soms wel eens deed , als alles niet naar haar zin was . Al wie Anna op dit oogenblik gezien had zou zeker met haar ingenomen zijn geweest .
Kan men zich iets eenvoudigers voorstellen dan haar donkerblauw met wit gestreept katoenen kleedje en den voorschoot , beiden door haar eisen hand gesponnen , geweven en genaaid ? Ook het smalle witte boordje , en nog minder de stevige leeren schoenen , die alleen door hunne kleinheid de oogen konden trekken , moesten geen bijzonderen opschik worden genoemd . Zij had alles te danken aan de natuur : haar sierlijke gestalte , het fraaie goudblonde haar , het gezichtje met den gezonden blos , de uitdrukking van goedheid en vroolijkheid en vooral de allerliefste oogen , — die niet alleen zoo klaar en blauw waren als het uitspansel , maar ook met eene uitdrukking van godsvrucht er naar konden opkijken , zooals juist nu bij het luiden der kerkklok . Nauwelijks waren de toonen weggestorven , toen de // meestersvrouw // — gelijk zij in ' t dorp genoemd werd — het woord opvatte .
" Zeidct ge niet dat de post om acht uur aankwam ? //
// Ja , op de minuut ; ik zag de postkar verleden Zon-dag ( Zondag ) met eigen oogen het dorp inrijden , toen ik van de pacht-hoeve ( pachthoeve ) terugkwam ."
// Ik zal die tegemoet gaan ; hel is juist half acht , en ik zou mij moeten vergissen , als ik ze niet dicht in de nabijheid van ' t bosch aantrof . De paarden van den schout loopen hard , en Hans , die van daag voor koetsier speelt , zal ze niet langzamer laten loopen dan anders . Het is toch heel vriendelijk van onzen buurman , dat hij mij aanbood mijn zoons van ' t station te laten afhalen . Dek de tafel hier onder den boom , terwijl ik ze te ge-moet ( ge-moet ) ga .//
De meestersvrouw stond op en nam haar werkmandje om het in huis te dragen , doch Anna nam het haar uit de hand en riep , terwijl zij er meê henensneldc : // Wacht eventjes , ik zal uw warmen doek meebrengen , want het mocht eens koel worden voor dat u terugkomt ."
De vrouw liet haar begaan en sprak bij zich zelve , terwijl zij haar achterna staarde : // wat is ze toch een mooi meisje geworden en zoo vlijtig en flink ! Wie had dat voor tien jaar gedacht , toen ik haar na den dood van haar ouders uit medelijden tot mij nam , dat ver-waarloosde ( verwaarloosde ) en armoedige schepseltje ! Ik mag haar bijna even gaarne lijden als mijn eigen kind , ondanks al de
Voorbeeld : Klik op de tekst voor meer
laatste wijziging 06-06-2023
1 gedigitaliseerd
 
 
 

Deze site plaatst cookies ten behoeve van het optimaliseren en verbeteren van onze digitale dienstverlening.
Dit gebeurt anoniem. Door gebruik te maken van deze website ga je daarmee akkoord. Lees er meer over in ons privacy statement

Ik snap het