Archieven

 

Uw zoekacties: De Drie Steden, 2011-32-02; p. 11

De Drie Steden

beacon
1  records
 
 
Erfgoedstuk
Tijdschriftpagina
De Drie Steden, 2011-32-02; p. 11
Naam tijdschrift:
De Drie Steden
Pagina:
11
Datum:
2011-32-02
Jaargang:
2011
Is onderdeel van:
De Drie Steden I jaargang 32 - nummer 2 - 2011
11
zou krijgen, waar de Amerikaanse schenkers het zeker niet mee eens zouden zijn. Het zou beter zijn, dit in handen van een comité te geven. In mei blijkt dan op initiatief van de heer Th. Bekker, in overleg met de HARK, een ‘centraal-adoptie comité’ opgericht te zijn. Voorzitter werd de heer L. van Hattem, secretaris de heer Th. Bekker, penningmeester de heer ). van Beusekom en leden J. Andree Willens en P. van Hensbergen. Men wilde bij de verdeling der goederen zoveel mogelijk bestaande organisaties inschakelen en vroeg de burgemees ter ere-voorzitter te worden. Deze vond het duidelijk niet leuk dat hij tevoren niet geraadpleegd was en bepleitte een relatie met de gemeente te behouden. Hij wees het erevoorzitterschap dan ook af en vond dat beter een lid van het College van B&W dat kon doen. In juni werd dan wethouder W. Schools als vertegenwoordiger van de gemeente benoemd. Ook de vakbonden gingen dwars liggen, zij vonden dat zij ook in het comité vertegenwoordigd hadden moeten zijn. En de vrouwengroep van de toenmalige Partij van de Arbeid sprak ook haar misnoegen uit, want die wilden eveneens betrokken zijn bij het verdelen der goederen. Zo bleek dat de verwachte eenheid na de oorlog ook in Tiel al snel tot -kleinzielige- onenigheid was vervallen. Wat was er zoal aan hulpgoederen ontvangen? In 1948 begon de belangstelling wat af te kalven. Wellicht dat het comité nog druk bezig was, maar daarvan is niets te vinden in de gemeentelijke archieven en de toenmalige Tielse secretaris/correspondent voor The Villager, Tom Bekker, had alles wat hij aan paperassen had, weggegooid. Een formeel contact was er nog in augustus van dat jaar, toen de predikant van Richland, Roy L. Smith in Tiel op bezoek kwam, omdat hij de conferentie van de Wereldraad voor Kerken bezocht,
die in Nederland gehouden werd. Daarna rest alleen nog maar stilte en ambtelijk gezeur over onbetaalde rekeningen en de afhandeling van twee kisten padvindersuniformen, die pas op 15 november 1947 werden afgeleverd. In 1949 was er nog een poging van het Nederland-Amerika Instituut vriendschapsbanden tussen Nederlandse en Amerikaanse steden te stimuleren, maar dan is duidelijk dat de contacten al twee jaar op een laag pitje stonden en men stelde zich formeel op. Het comité had het contact en in feite de adoptie van de stad overgenomen, dus de gemeente was er niet meer bij betrokken. In 1950 bleek er nog een bedrag van f 5117,63 open te staan, waarvoor de gemeente aansprakelijk gesteld werd. Deze verwees echter vriendelijk naar het comité. Dat was tevens het einde van het meest intensieve contact dat Tiel ooit met Amerika heeft gehad, of toch niet ? Op 10 december 1947 besloot de gemeenteraad, uit dank aan de inwoners van Richland, een straat naar deze plaats te noemen, de huidige Richlandstraat. Het stadsarchief heeft in de 80-er jaren van de 20e eeuw nog wel eens geprobeerd contact te krijgen, maar kreeg geen antwoord. Ook in Richland was men het blijkbaar allang vergeten, al heeft men daar ook een Tielstreet. Er blijken echter nog steeds enkele families contact met de Amerikaanse families in Richland te hebben, maar menselijkerwijs zal dat op den duur toch ook een aflopende zaak zijn. Blijft over een daad, een daad van menselijke welwillendheid uit een ver land en dat is iets waar men vooral tegenwoordig in een steeds meer verhardende maatschappij best wel eens aan mag denken als men in Tiel door de Richlandstraat rijdt ! Wat heeft Tiel in onze tijd nog aan Amerikaanse banden ? In ieder geval is ons denken en doen langzaam maar zeker behoorlijk veramerikaniseerd
Voorbeeld : Klik op de tekst voor meer