Andreas Hermanus (André) Buissink is geboren in Haarlem op 25 september 1905 als zoon van Andreas Hermanus Buissink en Anna Helena van der Colk. Hij huwde op 18 juli 1934 in Noordwijkerhout met de op 24 april 1908 in Haarlem geboren Catharina Diderica (To) Ketelaar.Het paar woonde aanvankelijk in Haarlem (1934), daarna in Utrecht (1935) en vanaf 1936 in Emmen. André was volgens zijn persoonskaart Nederlands Hervormd en van beroep winkelier. Het echtpaar kreeg twee kinderen. De op 4 april 1939 te Emmen geboren Andreas Popke (Boy) Buissink en de op 25 december 1948 te Zaltbommel geboren Catharina Andreá (Catharina) Buissink. A.H. Buissink overleed te Zaltbommel op 10 februari 1959. (Gegevens ontleend aan zijn persoonskaart).

Buissink was actief in de A.J.C. en plaatselijke vakbewegingen en coöperaties. Hij werd op 27-jarige leefijtd bestuurder van de Bakkersgezellenbond in Noord- en Zuid-Holland. Later kwam hij in algemene dienst van de Nederlandse Landarbeidersbond in Utrecht en voor die organisatie ging hij in 1936 naar Drenthe (Emmen) om daar bestuurswerk te doen. Nadat Nederland werd bezet door de Duitsers stopte hij met zijn vakbondsfunties en werd hij gewestelijk commissaris van de Nederlandse Unie. Van 1942 tot in 1944 was hij geïnterneerd in het gijzelaarskamp in St. Michielsgestel. Na zijn vrijlating nam hij actief deel aan illigaal werk. Na de bevrijding werkte hij onder meer voor het Militair Gezag en als hoofd van de regeringsdienst 'Oog en Oor' in Drenthe. Hij was al vóór 1940 woordvoerder van de Sociaal Democratische raadsfractie in Emmen en hij was een fervent voorstander van de 'doorbraakgedachte'. Na de bevrijding was hij fractieleider van de PvdA in de gemeenteraad van Emmen. (Informatie ontleend aan bericht in De Bommelerwaard van 25-05-1947).

A.H. Buissink werd bij KB van 16 mei 1947 benoemd tot burgemeester van Zaltbommel met ingang van 1 juni 1947 en bleef dat tot aan zijn plotselinge dood in 1959.