In 1947 kwam vanuit het gemeentebestuur van Geldermalsen de gedachte naar voren een dorpsgemeenschap op te richten 'die het uitgangspunt en de kern van het maatschappelijke en culturele leven moest zijn', zoals de toenmalige burgemeester het formuleerde. Dit zou dan volkomen in de geest zijn van het werkcomité "Opbouw Westbetuwe", dat zich hoofdzakelijk op dit terrein beweegt en al in enkele dorpen in de omtrek de stoot tot de vorming van een z.g. dorpskern heeft gegeven...'. In eerste instantie zou deze dorpsgemeenschap zich bezig moesten gaan houden met de bibliotheek, leeszaal, speeltuin, handenarbeid, clubs voor algemene ontwikkeling, een en ander in samenwerking met bestaande verenigingen en corporaties. Op 17 juni vond op het gemeentehuis een vergadering plaats waar de feitelijke oprichting werd besproken. Op 8 oktober werd de stichtingsakte voor de notaris opgesteld. Naast burgemeester F.W. Vernede en gemeentesecretaris M.F. van der Laan namen onder meer de directeur van de Chamotte Unie N.V., ir. K. Kooy, en predikant ds. M.A. Krop zitting in het bestuur.

Op 25 november volgde in hotel Carabain de installatie van de Raad van Advies. De leden hiervan waren vertegenwoordigers van onder meer diverse verenigingen. Tijdens deze bijeenkomst lichtte de burgemeester het doel van de stichting toe, namelijk '...het bevorderen van de algemene geestelijke en maatschappelijke ontwikkeling en het versterken van de onderlinge band tussen de inwoners en de gemeenschappen waartoe zij behoren...'. De stichting kreeg de beschikking over de raadzaal om van hieruit haar werkzaamheden te coördineren. Als eerste taak had men zich voorgenomen een openbare leeszaal annex uitleenbibliotheek op te richten. Gedacht hierbij werd aan een combinatie van een filiaal van de streekboekerij te Tiel met de bibliotheek van het Nutsdepartement in Gelder-malsen, m.a.w. geen eigen bibliotheek van de dorpsgemeenschap. Door de vice-voorzitter Kooy werd verder op de maatschappelijke ontwikkelingen ingegaan. Hij wees erop '...dat er vroeger schoonheid in het ambacht bestond o.a. bij de boerensmid en de dorpstimmerman. Thans is er de smakeloosheid van het massa-product. Vroeger boden de dorpsgenoten elkander hulp bij ziekte enz. Nu heeft men veel moeite om kraamverpleegsters enz. te krijgen. Veel is verloren gegaan. Oude banden zijn verbroken en een nieuwe levensstijl waarin allen opgenomen kunnen worden is nog niet gevonden. Het dorpswerk verlangt een sfeer van wederzijds begrip, zonder eigen beginselen los te laten...'. Hij doelde hierbij op de bevordering van het jeugdclubwerk en via buurtverenigingen het aanleggen van speelterreinen.

Door de stichting werd tijdens haar bestaan dan ook veel aandacht besteed aan het jeugdclubwerk en stond zij aan de basis van de oprichting van de speeltuinvereniging "De Zaaiwaard". Nadat de Oranjevereniging het organiseren van de herdenkingsactiviteiten van de 4-5 mei viering moest neerleggen, nam de dorpsgemeenschap deze taak over. Ook werd door de stichting alle activiteiten georganiseerd rond de steunverlening aan het dorp Oudenhoorn, getroffen door de watersnood op 1 februari 1953.

Met ingang van 12 augustus 1974 droeg de secretaris het beheer, de administratie en de financiën over aan de gemeente. Op dat moment functioneerde de stichting in feite niet meer. Wel sprak hij de hoop uit dat de dorpsgemeenschap een 'sluimerende' stichting bleef en wanneer de tijd daarvoor rijp was 'gewekt' en nieuw leven ingeblazen zou worden.