De diakonie is een onderdeel van de kerkeraad. In de vergadering van de kerkeraad van jan. 1689 besloot men dat voortaan alle geldzaken van de diakonie zouden worden geregistreerd in een apart boek in tegenwoordigheid van de beide diakenen en tenminste één der ouderlingen. Te beginnen met 1670 moest het diakonieboek worden bewaard in het kistje in de kerkekamer. Van 1672 af werd de totale jaarontvangst en -uitgaaf en het saldo ook vermeld in het notulenboek van de kerkeraad. Alleen de jaren 1867-1800 en 1891-1901 ontbreken.
In het begin werden van beide diakenen, de afgaande en blijvende, de totaalrekeningen ingeschreven, maar in 1711 werd besloten dat de oudst zittende diaken alleen de boekhouding zou doen.
De inkomsten van de diakonie bestonden uit de opbrengsten van collecten, bussen, interest van verstrekte geldleningen, landpacht, opbrengst van de schalen bij de bediening van het H.Avondmaal, legaten en giften, het oortjesgeld bij landverpachtingen, het terugvorderen van verstrekte alimentaties -wanneer de overleden gealimenteerde bezittingen, huis of meubels, naliet- en de verhuur van rouwmantels bij begrafenissen. Voor de verhuur van rouwmantels had men in 1790 zwart laken en verdere fournituren gekocht, waaruit door de plaatselijke kleermakers 58 rouwmantels werden vervaardigd "de la nouvelle mode". Bovendien werd er een kist, later een kast, ter berging van de rouwmantels gemaakt. Elk jaar werden de mantels voor de afhoring van de diakonierekening geïnspecteerd. In 1792 werden er nog tien grote en in 1793 nog negen rouwmantels bijgemaakt. Regelmatig werd het manuaal bijgewerkt en gecontroleerd of de borgstelling bij de geldleningen nog klopte.

Op een vraag van de municipaliteit van Buurmalsen-Tricht in 1800 of de kerk in staat was de behoeftigen te onderhouden en als de middelen niet toereikend waren de behoeftigen als kinderen van de staat over te geven met afstand van alle fondsen, giften, erfmakingen en inzamelingen, antwoordde de diakonie, dat ze ondanks kommervolle tijden uit eigen diakoniekas de behoeftigen zou onderhouden en proberen het mogelijk zo te houden.
In 1844 werd door de diakonie beslaten tien kinderen te laten onderwijzen à fl. 0,20 per maand. In 1861 werd dit vervangen door fl. 50, -per jaar voor handwerkonderwijs. Het jaar daarop werd er een vast rooster gemaakt voor de bedeling.
In de jaren 1855-1879 werden er aantekeningen gemaakt over het aantal ondersteunden en het bedrag van de totale ondersteuning. De diakonie moest aan de burgerlijke overheid het aantal ondersteunden opgeven. Deze opgaven geven een kijk op de armoede die er heerste.
Op 20 febr. 1923 verstrekte de diakonie aan de kerkvoogdij een geldlening groot fl. 5000 à 4% 's jaars onder hypothecair verband van alle landerijeen in eigendom van de Hervormde Kerk te Tricht-de geschatte waarde fl. 12.000, --tot dekking van de kosten veroorzaakt door de restauratie van het kerkgebouw .
Op 15 december 1942 werd een derde diaken gekozen nadat een maand eerder daartoe door de kerkeraad een besluit genomen was.